www.flickr.com

maandag 31 oktober 2011

Gedaan met spelen...


... althans voor Melchior&Madeleine, onze twee petieterige poesjes.

Losliggende speldjes, draad, knopen; alles wat ritselt, rinkelt of rolt.  Het verplaatst zich steeds op 'mysterieuze' wijze tot in de uithoeken van de woonkamer.

Gedaan met dat alles, want ik flanste snel een speldenkussenzakje ineen.  Ha!


En dan nu opperste concentratie voor het echte project...Pin It

zondag 30 oktober 2011

Atchoum, atchoum!


Niezen kan al eens deugd doen, maar snuisteren in Atchoum nog veel meer!

Exact een week geleden ontdekte ik dit winkeltje dat zich verschuilt achter een kleine gevel in de Vossenstraat in Brussel.  Ik beperkte toen m'n bezoek tot de knopen-afdeling, omdat we toch al een ganse voormiddag op schok waren geweest.  Maar vandaag ging ik terug!

Ik besloot deze keer ook de achterste ruimte te verkennen, waar op het eerste zicht voornamelijk trendy spulletjes ten toon werden gespreid.  Ik zag schattige sneeuwbollen, zachte dekentjes en knuffels in Petit Pan-stof en leuke theekopjes.  Totdat mijn oog ook op een rek met stoffen viel, waaronder Petit Pan (15euro/meter).  De collectie is niet heel erg groot, maar toch!   Verder is er ook nog leuke toile cirée (ong 8.5euro/meter).
De goesting om terug te keren zodra een deel van mijn bestaande voorraad stoffen verwerkt is, wordt elke keer groter... 


Een pijl met "Brocanterie -30%" wijst naar een trap die je naar beneden leidt.  Daar vind je een kleine kelder met oude rommel, hier en daar een vintage hebbeding, maar helaas aan veel te dure prijzen.  Eigenlijk liggen er overwegend spullen die je zelfs in je eigen kelder zou kunnen terugvinden: een versleten plastic pop, een stoel, een haardroger...  Na er een paar minuten te hebben rondgeploeterd, wou ik maar één ding: zo snel mogelijk weer naar boven! 

Boven greep ik één van de laatste houten plankjes met papier mee.  Ze zijn bedoeld om je knopen en kralen op te verzamelen; op het papiertje schrijf je dan zelf het aantal en de prijs van wat je op je plankje legt.  Tenslotte telt de man aan de kassa alles zorgvuldig en uit het hoofd uit!  "Merci à vous!" zei hij nog, toen ik met het wit papieren zakje vol knopen opnieuw naar huis vertrok. 

Thuis duiken steeds allerlei wilde ideeën in me op, maar als puntje bij paaltje komt blijk ik nooit de juiste materialen in huis te hebben.   Maar deze keer ben ik voorzien, nu heb ik in elke kleur wel een knoop...of 4, op z'n minst!

Hoog tijd dus om nog eens achter het naaimachine te kruipen!   
Pin It

vrijdag 28 oktober 2011

Sprakeloos (op de planken)


Gisterenavond mocht ik al meteen mijn nieuwe outfit aantrekken, want Het Liefje had een verrassingsactiviteit gepland.  Ik gokte op een restaurantje, een theatervoorstelling of héél misschien wel een dansles.  Ik vond het toch wel een beetje spannend! 

Toen ik, gehuld in gele jas en me daar blijkbaar ook parmantig naar gedragend, door de Bontgenotenlaan in Leuven werd geloodst, wist ik het wel zeker: het zou de Stadschouwburg worden!  Pas aan de vestiaire duwde hij het ticketje in m'n handen, waarna het geheim dat hij al anderhalve maand met zich meedroeg, zich onthulde.

Sprakeloos op de planken, de theatermonoloog van Tom Lanoye. 

Hoewel ik zelf al met de gedachte had gespeeld om tickets te kopen - Hij las de voorbije maanden immers elke avond voor het slapengaan nog een aantal bladzijden in Sprakeloos (voor de 2de maal!) - werd ik tegelijk overvallen door een lichte paniek.   Een paar dagen eerder had ik 'm nog gezegd dat ik graag eens naar het theater wou, maar dat ik dacht dat een monoloog niets voor mij zou zijn; dat ik m'n aandacht er niet bij zou kunnen houden.
En daar zaten we dan, op het derde balkon, turend naar een veraf gelegen podium waarop zo meteen een miniscuul mensje uit een boek zou komen voorlezen.  Of, dat dacht ik toch. 

Terwijl de zaal langzaam vol liep, bestudeerde ik nog even het interieur.  We zaten dicht tegen het immense plafond aan, alsof ik de imposante lusters en gouden moluren met uitgetrekte pink zou kunnen aanraken.  Het duizelde in m'n hoofd; wat zaten we hoog.
Ik bedacht opeens dat ik 20 jaar geleden hier ook al eens was geweest, maar dan aan de kant van de 'artiesten'.  Ik was toen een baksteen in de opvoering 'Meneer Buis bouwt een huis' die onze lagere school organiseerde.  Een glansrol, al zeg ik het zelf, waarbij ik op de top van de turnpiramide mocht schitteren.

En toen begon de monoloog.
Eerst stil, haast onverstaanbaar.  Mijn aandacht werd afgeleid naar het gekuch van de verkouden enkeling beneden in de zaal, en het gekraak van de stoelen onder de rusteloze, schuifelende konten die massaal naar Leuven waren afgezakt die avond.
Hij las voor uit z'n boek.  En ik kon het niet laten me al meteen af te vragen hoe lang de voorstelling zou duren.
Maar geleidelijk aan werd de stem luider, de armbewegingen groter en het geheel geanimeerd, amusant.  Stukken die ingetogen werden voorgelezen, werden afgewisseld door levendige stukjes theater en soms ook korte stiltes.   Dus dit is een theatermonoloog!
Muisstil werd het tijdens de schrijnende passages, luidop bulderlachen en gniffelen tussendoor.  Het tweede deel vloog zo snel voorbij dat hij zich moest excuseren omdat hij over z'n tijd ging.  Maar geen haan, noch kuchende medemens, die daar naar kraaide. 
Een overweldigend applaus sluitte het laatste hoofdstuk af, hier en daar een staande ovatie. 

Wat was ik blij dat ik gisterenavond in de Stadsschouwburg van Leuven was. 

 
Pin It

donderdag 27 oktober 2011

Klaar voor de kou... in kleur

Ik had al een blauwe jas...


Zara

en een rode sjaal, met rode wanten;


Hema (sjaal) - Veritas (wanten)

Maar nu...

heb ik ook een gele jas,


H&M

én...

een rood jasje!


H&M

Ohja, en ook een nieuwe 'portefeuille' en nagelak!


Pakjeshuis

Hema

Klaar voor een winterwandeling!Pin It

woensdag 26 oktober 2011

Wat?! Wortelsapsaus?



Verslavingen zijn ongezond, dat weet u, en dat weet ik ook.  Voor de bankrekening dan voornamelijk.  Maar stoffen in onze (lees 'mijn') hersenen zorgen er nu eenmaal voor dat ik steeds meer stoffen in mijn kasten wil.  Gelukkig wordt textiel niet slecht, en dus sus ik mijn geweten keer op keer met de gedachte dat het slechts 'een investering voor later' is.
Nuja, lang voor ik de wondere wereld van stoffen & stikken ontdekte, had ik nog een andere zwakke plek:  kookboeken!  Overal waar ze boeken verkopen en waar ik passeer, gaat er zeker ééntje extra over de toonbank.  Want, je weet toch nooit dat je eens iets met pompoenen wil klaarmaken, of dat er een vegetariër naar je barbeque komt.  Redenen genoeg alleszins!
Heel wat van die kookboeken staan voornamelijk in mijn boekenkast...te staan.  Maar eentje maakt daar sinds kort een uitzondering op.  Ik had het er hier al eens over, maar het blijft me verbazen welke lekkere recepten ik uit die 'Lekker Slank Koken' haal.   Ik begin er soms met weinig goesting aan, het eeuwige vooroordeel dat mager niet lekker kan zijn, maar uiteindelijk raakt mijn bord leeg, en de pot meestal ook.  Zo ook de laatste keer.

Vorige week maakte ik namelijk  "kalfsreepjes met snijbonen en wortelsaus".  En daar natuurlijk een paar patatjes bij.
Ik kocht voor het eerst in mijn leven wortelsap en mijn nieuwsgierigheid dwong me dan ook om er al eens een slokje van te nemen terwijl ik het vlees bakte.  Jakkes!  Niet echt m'n ding, maar ik zette toch door.  En gelukkig maar want de saus was om bord en vingers bij af te likken. 


200g kalfsvlees, 200g snijbonen, 100ml wortelsap, 1el citroensap, 1tl maizena, dragon, peterselie, peper en zout

Uiteraard is er dat ene gezegde over smaken en kleuren, maar toch... njammie!
En het beste is, zo meteen mag ik weer een receptje kiezen voor vanavond.  Wat dacht u van 'blinde vinken met yoghurtsaus'? :-)   
Pin It

dinsdag 25 oktober 2011

Zon, stof en ook wat knopen

Wat een zalig, zonnig weekend en dat einde oktober!  Met felblauwe jas, rode sjaal en rode wanten trok ik dit weekend op pad, op jacht naar stof... want de feestdagen komen er aan, en dat betekent: kadootjes!

Zaterdag trokken we naar 't Stad, ofte: Antwerpen.  Kuierend langs straten met prachtige, oude lantaarns en een leuke speelgoedwinkel (waar we ons even zelf weer kind waanden), en ook genietend van een heerlijke wafel bij Désiré de Lille.
 
Maar dé reden waarom ik zaterdag zo zot van A was: Julija's shop.
Na heel wat proefprojectjes en geoefen, werd het tijd voor het echte werk.  En dus ook echte stof.  Te bedenken dat ik een jaar geleden alleen IKEA-stoffen onder mijn naaimachine durfde te duwen, en me slechts af en toe eens waagde aan een goedkoop stofje van bij Pauli, Den Boom of Moda-stoffen.  Maar dat alles is nu verleden tijd!

Zodra ik Julija's shop binnenstapte, zag ik stoffen die ik voordien alleen op hippe blog's had bewonderd en benijd.  Ik had gehoopt dat er zo één, of misschien wel twee stofjes zouden zijn waar ik onmiddellijk verliefd op zou worden en die ik zonder twijfelen mee zou nemen.  Maar de keuze was te groot.  En helaas, de prijs soms ook; de keerzijde van die prachtige designer-medaille.  Dat moet zowat het enige zijn geweest dat me weerhield om niet de hele winkel leeg te plunderen.
Een half uur, als het al geen uur was, heb ik de winkelmeisjes (en het vriendje) op de zenuwen gewerkt met mijn getwijfel en heen en weer schuifelen.  Totdat Hij de knoopte doorhakte: deze stoffen zouden het worden, en ik kreeg ze nog kado ook!

Moda-fabrics, 17euro/meter

Michael Miller, 14 euro/meter

Wollen ruitjesstof voor een winterkleedje, 34euro/m *slik*

Contented cats van Michael Miller, 20euro/meter (omdat Hij die zo mooi vond)
Het bleek al gauw 17u gepasseerd, dus haasten we ons nog snel naar de Veritas voor enkele bijpassende knopen en draad.

En toen werd het zondag, de dag waarop zou blijken dat het verwenweekend helemaal nog niet voorbij was.  We besloten nog eens naar de markt van Brussel Zuid te trekken.  Voor die lekkere Marokkaanse broden, maar ook omdat ik nog wat fournituren nodig had én stiekem wou kijken wat de Moda-man deze keer te bieden had.

Moda-stofje, 7euro/m
 Deze laatste stelde me trouwens niet teleur, ik vond er een schattig stofje aan 7euro/meter.  Maar ik kreeg het aan de prijs van een halve meter omdat er nog maar 70cm op de rol zat.  En met "kreeg ik het", bedoel ik ook echt krijgen, want Supervriendje kwam al weer aangevlogen.
Joepie! 

1euro/meter

Een paar kramen verder kreeg ik ook nog stoffen aan 1euro/meter (daar kan je niet voor sukkelen!) en een winters stofje van 3euro/meter.

Een zak broden in zijn hand, 2 zakken stof in de mijne én een zak fournituren, namen we de metro naar de Marollen.  Ik hoopte er een oud koffertje voor m'n naaigerief te ontdekken, maar helaas vond ik niets naar m'n zin. 

Een beetje teleurgesteld dropen we (maar vooral ik) af richting Zwaardstraat om ons daar op een zonnig terras te nestelen voor een middaglunch, toen ik plots de etalage van Atchoum zag. 

Het is een klein winkeltje, verscholen in één van de zijstraatjes van het Vossenplein.  Binnenin stond een enorme toonbank vol met kralen in alle vormen en maten, maar er was ook een hoekje met knopen en linten.  En achterin was zelfs een ruimte met leuke hebbedingetjes.  Ik mocht mezelf alweer een voorraad knoopjes en lint kado doen, en koos er daarom deze uit...

0.25euro/knoop

0.40euro/knoop

0.50euro/knoop

0.25euro/knoop

biais, 3euro/meter

Kortom: een zalig weekend, heerlijke stoffen en een fantastisch liefje!
(en dat zeg ik niet alleen omdat ik weet dat hij hier af en toe ook stiekem komt lezen :-) )
Pin It

maandag 24 oktober 2011

Hoe een hemd een oefenjurkje werd

Op het verslavende Pinterest vond ik dit schattige patroontje: The Junebug Dress.  Het zag er éénvoudig uit en dus wou ik me er wel eens aan wagen.  Het lukte me zowaar nog ook om van een oud hemd een speeljurkje te maken (weliswaar alleen voor in de eigen hof).  Hopelijk tover ik volgende keer wel een exemplaar zonder gaten of scheefaangenaaide zakjes; ik ben sinds dit weekend namelijk in het bezit van mijn allereerste 'designer stofjes' en die dulden geen gepruts! 
Voor ik hier met een kleine lofzang start van al dat moois dat ik nu rijker ben, laat ik u nog even meegenieten van deze 'voor & na'.



Om er helemaal een cliff-hanger van te maken: ik heb gisteren ook een heerlijk kralen&knopen-winkeltje ontdekt in Brussel...

Tot later!Pin It

vrijdag 21 oktober 2011

Mijn Moussaka

Ofte, een culinair intermezzo...

Op vraag van Joëlle breid ik dit intermezzo met plezier uit.  Laten we er een culinaire wandeling van maken.  Weliswaar een korte, want veel hoeft er eigenlijk niet gezegd te worden hierover.

Wat heb je nodig?
- aardappelen (6-8 stuks, afhankelijk van de schotel én de grootte van je patatjes)
- 1 aubergine
- 1 courgette
- lamsgehakt (of gemengd kalfs-varkensgehakt)
- tomatenblokjes in blik
- geraspte mozarella
- béchamelsaus (room/melk, boter en bloem)
- peper, zout en look
- olijfolie (om in te bakken)

optioneelik breng mijn tomatensauzen altijd wat meer op smaak door er van die kleine potjes saus van Sacla bij te roeren;  bijvoorbeeld "Pomodori secchi & aglio".  Of, zoals ik bij mijn Mexicaanse spaghetti deed, de "Pesto Melanzane".   Je vindt ze zowel bij Carrefour als de Delhaize.


Zo maak je het klaar!

Je kan ofwel alle groenten rauw snijden en in de schotel schikken; dan moet je moussaka toch zeker een 40tal minuutjes in de oven.  Ofwel bak je de groentjes al wat aan en kook je de aardappelen op voorhand;  in dat geval hoef je de moussaka maar een 15tal minuutjes in de oven te zetten.   Ik moet toegeven dat ik maar weinig op mijn ovenklok of horloge kijk, ik kijk vooral naar mijn gerecht: is de kaas bovenop mooi gebruind en pruttelt het onder in de schotel?  Dan is hij zo goed als klaar!

Het gehakt bak je best ook op voorhand, maar niet te krokant anders wordt het te droog.  Het hangt er ook hier weer af hoe lang het gerecht in de oven zal staan...

Hoe je béchamelsaus maakt, hoef ik je waarschijnlijk ook niet meer uit te leggen.  Een goeie tip: je kan nooit teveel béchamelsaus maken!  De bovenste laag mag immers behoorlijk rijkelijk over het geheel druipen (niet zoals op mijn foto dus ;-))
Ik ga wel verklappen dat ik er ongeveer 1/3de van de geraspte mozarella bij doe.
Ik werk namelijk erg graag met mozarella als kaas in moussaka of lasagna, het is zo zacht en romig!

Als je de groentjes (al dan niet rauw) gesneden hebt, het gehakt gebakken en de béchamelsaus hebt gemaakt, dan rest er je niets anders meer dan laagjes te leggen.  Een mogelijke volgorde zie je bovenaan bij de fotoreeks.

In de oven tot het belletje rinkelt en eten maar!

Pin It

donderdag 20 oktober 2011

Feest met fleece


Het is niet omdat het trouwseizoen (voorlopig) voorbij is, dat er geen DIY deadlines in de agenda meer verschijnen.  Vorige week besefte ik immers - weeral te laat - dat ik naar een verjaardagsfeestje moest.  Feestje is een groot woord voor een gezellig samenzijn om te vieren dat een zeker mannelijk individu eerder die week zijn laatste ticketje voor tram 20 had gekocht. 
Voor z'n housewarming had ik 'm al een kookschort (ik noemde het uiteraard een 'barbeque-schort', want dat klinkt cooler) gemaakt in camouflage-stof.  En dus waren mijn mannelijke kado-ideetjes eigenlijk al uitgeput.   Even overwoog ik een T-shirt met applicatie, maar ik weet dat tricot en ik geen beste vrienden zijn wanneer het 'snel' moet gaan. 
En dus werd het een gepersonaliseerd fleece dekentje, voor zijn vernieuwde woonkamer waarvan ik - via het liefje - wist dat hij donkerblauwe zetels en gordijnen had.


Stap 1: de fleece.
De IKEA had ik de laatste weken al zo vaak van binnen gezien, dat het mogelijk mijn gezondheid kon schaden.  Dus ging ik op jacht in de Zeeman.  Ik zocht en vond een donkerblauw fleece dekentje voor 2.99 euro. 

Stap 2: de stof.
Lang, heel lang heb ik in de Pauli rond gedraald. Ik heb getwijfeld over flashy kleuren en motieven, maar besloot dan toch maar op veilig te spelen.  Met een man weet je immers nooit... Het werd een eenvoudig donkerblauw katoentje met witte stippen voor zo'n 7.5euro/m.

Stap 3: de applicatie.
De familie VN. uit W. zijn grote playstation-fanaten, vooral SingStar en Guitar Hero blijken erg populair.  Daarom koos ik voor een levensgrote basgitaar met de tekst 'Gitaar Held' (omdat het in't Vlaams/Nederlands nu eenmaal leuker klinkt!).
Ik wou ook wat zachtheid aan de andere kant, dus nam ik een rood fluwelen stofje om te appliceren.

De tekst moest uiteraard in hetzelfde lettertype als de originele Guitar Hero, en dat vond ik gelukkig hier.  Het viel gelukkig ook enorm mee om rondom rond te stikken!

Een ander paar mouwen was de levensgrote gitaar-applicatie.  Het begon veelbelovend met het geslaagde patroon dat het vriendje voor mij tekende.  Helaas besloot ik daarna het ding vast te strijken met slechts applicatie-folie op enkele 'weloverwogen' plaatsen.  De rest spelde ik vast. 
Geen goed plan, beste lezers, knoop dat goed in jullie oren! 
De stof verschoof toch en kwam op sommige plaatsen bol te staan.  Miserie miserie...  Dus lostornen en dan toch maar alles vast strijken (of toch bijna, want de folie was op...).



Voor het werd ingepakt, werd het nog even gekeurd door ons Madelein en haar zeldzaam zittend gat...
Eind goed, al (bijna) goed.  Hier en daar waren er wel wat schoonheidsfoutjes, maar die maken het net uniek...ja, toch?
Pin It

vrijdag 7 oktober 2011

Een kersenpithartje... in goede en slechte tijden, warm en koud.


Morgen is het zover, de laatste trouwpartij van dit seizoen!  Ik verwacht dan ook een knaller van een afsluiter, te meer daar we helemaal naar het verre West-Vlaanderen afzakken voor het feestgedruis en ik heb horen waaien dat West-Vlamingen er wel iets van kennen als het op huwelijksfeesten aankomt.
Deze keer was er geen huwelijkslijst (oef!), zodat ik mijn creatieve brein nog eens de vrije loop kon laten gaan om de 'financiele middelen' waarmee we hen uiteraard willen steunen, toch enigszins origineel kon verpakken.
Ik had de voorbije maanden al een vogelnestje gemaakt, en een gepersonaliseerd medicijnkastje waarbij de pillendoosjes gevuld waren met geld.  Maar wat nu?
Ik weet niet meer waar ik het idee plots vandaan haalde, maar ik besloot een gerecycleerd kersenpitkussentje om te toveren in een nieuw, romantische exemplaar!

Omdat ik - zoals gewoonlijk - weer veel te laat met het idee op de proppen kwam, had ik geen tijd meer om zelf kersenpitjes te kopen of online te bestellen.  Dus eiste ik één van de muffe, oude exemplaren van de mama op.  Met enige tegenzin, maar na wat onderhandelen en de belofte dat zij ook een vernieuwd hoesje zou krijgen, stemde ze toe.

Ik zocht op internet over hoe je zo'n kersenpitjes kon 'opfrissen', maar helaas kon het wereldwijde web (of mijn beperkte zoekcapaciteiten) mij geen antwoord bieden.  Dus paste ik opnieuw het proces toe waarbij kersenpitjes 'bereid' worden:  koken, schrobben, afspoelen en bakken in de oven.  Ik kon maar proberen, toch?

Het kersenpit-hartje

Benodigdheden

1) Voor de binnenzak:  100% katoenen stof en katoenen draad (met andere stof/draad loop je het risico dat dit smelt bij het opwarmen!)
2x hart uitknippen

2) Voor de buitenzak: stof naar keuze, ik gebruikte een kersenstofje van het Stoffenspektakel (voorkant) en fleece van de Ikea (achterkant). 
Eventueel ook biais voor de afwerking.
1x hart uitknippen
1x hart in 2 overlappende delen

3) Kersenpitjes




Werkwijze

Ik knipte eerst een hart uit papier (papier dubbelvouwen zorgt voor een prachtig symmetrisch hart, maar dat wist u uiteraard zelf al)
Dit hart knip je 2x uit in de katoenen stof en 1x uit de stof voor de voorkant van de hoes.

Voor de fleece achterkant wou ik geen knoop of rits gebruiken om de zak te sluiten, omdat dat een deel van de zachtheid zou wegnemen.  Dus gebruikte ik het originele hart-patroon en baseerde ik me hierop om 2 overlappende delen te knippen.  Zorg dat de overlap groot genoeg is (>3cm), want het kussentje komt - eens gevuld- wel wat bol te staan. 


Ik stikte eerst de katoenen zak met de pitjes.  Gebruik hierbij de grootst mogelijke naadwaarde, zodat de zak iets kleiner wordt dan de buitenzak. 
Stik rondom rond en laat onderaan een kleine opening.
Via deze opening kan je de zak vullen met pitjes (ik maakte een papieren trechtertje om het vullen wat te versnellen ;-))
Nadien stik je de opening toe, en klaar is de binnenzak.


Ik personaliseerde de hoes eerst met de applicatie van de letters van hun voornamen. Opgepast trouwens met het strijken op de fleece van de IKEA: hij smelt bij rechtstreeks contact met hoge temperaturen!  Dus strijkijzer niet te hoog, en een doekje ertussen!

Stik met de goede zijden naar elkaar en begin met de voorkant en de bovenzijde van het hart.  (Gebruik nu een kleine naadwaarde!)

Voordat ik ook de onderkant er op stikte, zette ik een biais tegen de rand.  Maar je kan ook gewoon een zoompje stikken.


Zodra je de hoes nu binnenste buiten draait, is hij klaar!



Ik flanste er nog snel een handleiding bij, een strik er rond, wat geld erbij en het kersenpithartje kan zijn missie aanvatten om de West-Vlaamse winteravonden te verwarmen...
Pin It