Pittoresk Parijs

Februari is al bijna twee weken geleden, en er ligt al een zelfde laagje stof op deze blog als op mijn boekenkasten.  Te weinig tijd voor dit, te weinig tijd voor dat.  Nochtans lijkt het alsof ik niet veel gedaan heb de voorbije maand, althans toch niet veel gestikt.  Dus heb ik eigenlijk ook niet veel te vertellen, maar twee dingen wil ik jullie toch niet weerhouden.

Ten eerste, ik heb m'n collectie non-ikea stoffen uitgebreid!!!  Een kleine stap voor de mensheid, een grote stap in mijn stoffenvoorraad.  Ik ben daartoe op ontdekking gegaan in Heist-op-den-berg (Moda-stoffen) en Lier (Den Boom).  Voor hippe stofjes moet je er zeker niet zijn.  Bij Moda hebben ze heel wat basic stoffen aan 5-10euro/meter.  Je vindt er ook ritsen, knopen en patronen.  Ik kocht er 3 patronen voor 5 euro (tesamen!) van Burda en Simplicity.  Je moet wel wat zoeken, ze staan immers in grote bakken ergens in een hoek achter de kassa, bij de gordijnen. En nadien moet je je handen wassen... Het zijn echt oude vergeelde exemplaren, maar de modellen zijn nog even bruikbaar.  Nuja, de handleiding en het patroon zaten er in, meer moest dat toch niet zijn voor die prijs?
Om het magazijn van Den Boom te bereiken moet je eerst door de moderne (en dure) gordijnenwinkel.  Achter in de winkel vind je dan de groezelige ingang van de stoffenstock.  Plafondhoog liggen de stoffen daar gestapeld, niet gemakkelijk om er in te neuzen.  Maar er ligt heel wat, al moet je meerdere keren gaan om het allemaal te ontdekken. Tenslotte kocht ik stiekem ook wat Tilda-stofjes in de Banier in Leuven.  Dat was het dus in't kort, de collectie vind je hier.

Ten tweede, ik ging een weekendje naar Parijs.
Haa, eindelijk ontspannen...dacht ik.
Vorig jaar won ik namelijk een bongo-bon voor een Pittoresk weekendje (overnachting met ontbijt) maar de houdbaarheid verstreek eind februari.  Dus besloot ik samen met een vriend nog snel snel de bon te consumeren.  Het enige vrije weekend was dat vlak voor Valentijn.  Probleem? Nee hoor, niet als je in Hotel Georges Sand logeert.  Enkele dagen voor Valentijn, vrije plaatsen in een hotel in Parijs... dat klinkt verdacht, toch?  Argwanend zocht ik wat reviews op internet, vond ze en werd aangenaam verrast!

Omdat de budgetvriendelijke Thalystickets uitverkocht waren, besloten we zaterdagochtend vroeg met de wagen te vertrekken.  Vroeg bleek uiteindelijk nogal relatief, uit bed sukkelen op een vrije dag is nog niet zo simpel als het lijkt.  Maar rond 11u30 kwamen we dan toch aan in Parijs, parkeerden ons vlakbij het hotel in een betaalparking zodat onze wagen toch veilig zou staan.  Hoewel de check-in pas om 13u was, werden we vriendelijk onthaald en konden we onze bagage achterlaten aan de 'bar'.  We kregen een plannetje mee en uitleg over de metrotickets.
En toen begon onze 'ontdek-zoveel-mogelijk-van-Parijs-in-anderhalve-dag'-tocht.
We begonnen met de Arc de Triomphe en de Eiffeltoren.   Een lange file en eerder teleurstellende prijs bij de liften, dwong ons de Eiffeltoren te voet te beklimmen.  Nog voor ik de eerste verdieping bereikt had, werd het al ijl in mijn hoofd.  God wat moet ik aan mijn conditie werken!  Maar ik heb het gehaald, en mijn bovenbeenspieren zijn nu gewaarschuwd.  Na een cooling-down langs de Seine bezochten we nog het Louvre en de Notre Dame.

Met pijnlijke voeten en een grommende buik gingen we op zoek naar een plek om te eten.  We vonden snel iets dat er gezellig uitzag, L'incontro, maar twijfelden omdat er niemand anders binnen zat.  Voordeel, je wordt snel geholpen.  Nadeel, misschien is het gewoon een erg slecht restaurant?  Ach wat, honger, en pijn; we namen het risico!   Verbaasd kwam één van de serveersters ons tegemoet en vertelde dat ze nog niet open waren.  Dan maar een drankje aan de overkant, want de pijnlijke voeten wonnen het van de hongerige maag en een ander restaurant zoeken was absoluut geen optie. Ons geduld werd echter beloond, want het was uiteindelijk erg lekker.  Ik nam een tagliatelle met asperges, m'n compagnon iets met vlees dat er zo mogelijk nog beter uitzag!  Tegen dat onze maaltijd was verorberd, was het restaurant volzet en moesten meerdere mensen teleurgesteld afdruipen.  Lucky us dus!  En tot onze grote verrassing bleken we bij het afrekenen nog eens op zowat alles 70% korting te krijgen.

's Avonds strompelden we terug naar het hotel en namen een liftje naar onze kamer.  Dé perfecte lift als je eens dicht tegen iemand aan wil staan, dat wel, je bagage zal je dan wel moeten achterlaten.  De kamer zelf bleek een weinig geslaagde combinatie van bloemen en streepjes te zijn.  Maar het had 'iets', vraag me niet wat.   De volgende ochtend deden we ons te goed aan het ontbijtbuffet met kleine koffiekoeken, frans brood, cornflakes, hardgekookte eitjes....mij hoorde je zeker niet klagen.  Het enige vreemde was dat we ook nu de enige gasten in het hotel leken te zijn.  We konden opnieuw zonder problemen onze bagage achterlaten om ze 's avonds weer op te pikken.  Het voelde wel wat vreemd om zo te profiteren van hun gastvrijheid terwijl ik er zelf geen cent voor moest betalen.


De rest van de dag vulden we met wandeltochten door de overige quartiers van Parijs: Montmartre, Père Lachaisse, centre Pompidou, ...
De vele metro-trappen en treden van de Eiffeltoren begonnen hun tol te eisen.  Onze voetzolen brandden bovendien zo erg dat we na 1 zaal in het Centre Pompidou al forfait moesten geven.
Snel nog een koffie en dan de lange (of zo leek het toen toch) weg terug naar huis.

Kortom, Parijs is Prachtig, maar 2 dagen zijn gewoon véél te kort!

Pin It