www.flickr.com

woensdag 26 december 2012

Tricky tricot



Ik heb de slechte gewoonte om dingen waar ik niet goed in ben uit de weg te gaan, of toch op z'n minst zo lang mogelijk uit te stellen, en toevallig staat tricot toch wel in die te vermijden top 3.  Ik laat dan ook regelmatig met pijn in het hart prachtige (en helaas ook dure) tricot in de webwinkelrekken hangen; het risico dat mijn overlock en ik het verprutsen, is gewoon te groot. 
Nu viel mijn oog laatst  op een schattig én betaalbaar sterrentricot.  Tijd om nog eens te oefenen, een nieuwe telg in de familie kondigde zich immers al aan. 


Vol goede moed - al doende leert men - begon ik aan een rompertje waarvan ik het patroon en de tutorial op internet vond.  Handig naar het schijnt om aan en uit te doen met die knoopjes, vooral bij spartelende spruiten.  Het liep allemaal van een leien dakje totdat ik het afgewerkte pakje wou open doen: de tricot rekte gevaarlijk hard mee terwijl de kamsnaps hardnekkig toe bleven.  Langs links, langs rechts, ondersteboven... ik probeerde het op allerlei manieren, maar kon niet anders dan concluderen dat het ding wel erg onpraktisch was. 

Ik riep de hulp in van Het Leuvens Stiksel en ontdekte zo waar het probleem zat: versteviging, of althans een gebrek er aan!  Om de stof ter hoogte van de kamsnaps te verstevigen zijn blijkbaar verschillende manieren: 

  1. strijk naadband op de stofranden voor je de biais aanbrengt
  2. stik keperband tegen de rand aan de binnenkant
  3. knip een klein rondje in flockfolie/vlieseline en strijk dat op de plaats waar de kamsnap komt
Let daarbij ook op dat de drukknopen niet te dicht tegen (of over) de rand staan, maar goed in het midden van de biais.

In een sneltempo maakte ik een tweede versie, deze keer mét naadband.  Het resultaat was een wereld van verschil, met 1 ruk kreeg ik de knopen open.  Ik merkte trouwens dat oefening wel degelijk kunst had gebaard, want ook qua afwerking was dit exemplaar stukken beter.
En oef, net op tijd want daar was de flinke uk al!


Bonnie sterrentricot, Stoffen Pauli
Effen tricot, Stoffen Pauli
Kamsnaps, Kleurenmix.nl
Patroon romper, Ottobre 1/2012
Patroon mutsje, Zaaberry
Kaartje, Hema




Pin It

donderdag 20 december 2012

Merry Trashmetal Christmas

Oh boy, oh boy! 
Wat maak je in godsnaam voor een negentienjarige, langharige jongeling in strakke jeans die voortdurend op zijn electrische gitaar zit te tokkelen?
 
Een laptophoes? Gebruikt hij niet.
Een losse boxer? Draagt hij niet. 
Een stoffen boekenkaft? Lezen is voor mietjes, ha.
Een pyjama? Dat kocht z'n mama al. 
Een zakdoekzakje, gsmhoes, das, ... pffrr!
Inspiratie genoeg, maar helaas niets waarmee ik die snotneus van een schoonbroer mee blij kan maken.

Net toen ik de hoop had opgegeven, kwam ik deze pin tegen: een sjaalkraag, of col, of hoe noem je zoiets?  Ik dacht dat het met een stoere stof en een warme fleece wel een geslaagd kado zou zijn, en hoewel ik tevreden ben over het resultaat hoor ik hier en daar toch twijfels opduiken of hij het werkelijk zal dragen. 


Om de pijn toch nog een beetje te verzachten stak ik er nog een gepersonaliseerd marcelleke bij met de naam van zijn Trashmetal-bandje op.  

Vroeger flockte ik volgens deze techniek, maar sinds kort doe ik het op een andere manier.   
Ik gebruik patroonpapier met een gladde kant en teken de afbeelding over op de matte kant.  Vervolgens spuit ik wat lijmspray op de glanzende kant en plak deze op de glanzende kant van de flockfolie.  Een minuutje laten drogen en je bent klaar om te beginnen knippen of snijden.
Geen gedoe meer met plakband en stukken die loskomen eens je ze hebt uitgesneden.  Alles blijft lekker goed zitten, zelfs de kleinste details.  Dan strijk ik alles op de stof, met het patroonpapier er nog aan en dat gaat perfect!  Nadien trek je de folie én het papier er in 1 keer af.  En hoppa, klaar!


Katoen met instrumenten, Stoffenhuis Anja
Dikke fleece, Stoffen Pauli
Flockfolie, Bambiblauw
Lijmspray, Action
Pin It

dinsdag 27 november 2012

Cupcake Kit

Schoonmama, zo wordt ze hier niet genoemd, al vind ik haar best wel een schone vrouw.  Groot, statig en slank en een krak in multitask-huishoud-managment.  Veel van wat ik dus niet ben.
Onlangs ging diezelfde schoonmama naar een workshop 'cupcakes'.  Het zouden de langste 3 uren van haar leven worden.  Al dat geprul was niets voor haar, dat beweerde ze achteraf althans en ik kreeg pardoes één van haar creaties met een dikke laag glazuur in felle kleuren toegestopt.
Nochtans volgde enkele weken later een nieuwe lading gebakjes, en niet veel later moesten we mee uitkijken naar leuke steekvormpjes voor de suikerpasta.
Zucht... vrouwen!


Ik loog niet toen ik zei dat al wat onder de kerstboom zou liggen, Zo Geknipt was.  Maar toegegeven, het is een beetje zoals bij het koken.  Daar durf ik al eens met ingrediënten te sjoemelen en mijn plan te trekken met wat ik nog in de koelkast vind.
Zo ook voor de Cupcake Kit.

Het moest receptje 18 worden, maar ik deed er wat lekkers van 22 bij.   Ik had namelijk geen rits, maar wel een koordje en wat paspel over van dat ene kraampakket.
Cupcakes, zo staat er in knalgele flockfolie te lezen.  En dus werd het een klein tasje gevuld met vormpjes en snijgerief voor suikerpasta.  Het is gevoerd met gelamineerd katoen, zo kan het tegen een stootje én tegen vetplekken.  Je kan het blijkbaar nog wassen en strijken ook!


Er was ook een mandje, geheel volgens de regels van de 'Zo Geknipt'-kunst...  Of misschien toch niet helemaal aangezien ik in een vlaag van onoplettendheid de stofrichting niet respecteerde.
Het eindresultaat van recept 16 werd gevuld met nog meer cupcake-gerief zoals papieren en siliconen vormpjes, rolmarsepein, suikerparels, ...  Het boekje '500 cupcakes' mocht uiteraard niet ontbreken, al was het maar omdat het zo lekker roos was!


Scandinavian Flowers, Timeless Treasures (Vermiljoen)
Paars katoen (Stoffen Pauli)
Flock-folie (Bambiblauw)
Gelamineerd katoen met roze ruitjes (Stoffenspektakel)
gerief voor cupcakes (AVEVE, Hema, Blokker)
Pin It

zondag 25 november 2012

Lief sterretje - addendum

Daar is ze dan!  

Ons model met maatje 62 draagt een voorlopig nogal ruime 68, dat zijn dus nog tal van doorgroeimogelijkheden.  Nuja, de winter is nog niet eens echt begonnen... komt dat even goed uit! 




Wat betreft het patroontje...

*roffel roffel*

Ik denk er wel aan om het mettertijd hier online te zwieren, vergezeld van een hopelijk duidelijke tutorial.  Maar aangezien alles voor verbetering vatbaar is, wil ik daar nog eens rustig over peinzen.   Helaas staan er - met de feestdagen in het vooruitzicht - momenteel nog enkele andere projectjes, uitstapjes en culinaire beproevingen op het menu zodat jullie nog eventjes geduld moeten hebben.

Hopelijk kan ik jullie deze laatste weken van 2012 toch nog op tal van andere manieren inspireren! 



Pin It

donderdag 22 november 2012

Lief sterretje

De echte ster was enkele maanden geleden al geboren.  Ik maakte voor haar een eenvoudig kraampakketje dat zo in de smaak viel dat mama en papa niet veel later polsten of ik ook iets op bestelling wou maken.  De grenzen van mijn naai-kunnen werden geprikkeld en ik zei ja.


Een sterrenpakje, zoals dat van Maggy Simpson.  In het geel.  In maatje 68. 

Een patroontje vond ik nergens, dus tekende het even zelf.  Even, alsof het niets was, want dat dacht ik toen ook.  Even werd een tijdje, maar het raakte af.  Als Piet Huysentruyt hier met de hand op m'n schouder had gevraagd "En Annelies, wat hebben we nu geleerd?", dan was het antwoord ongetwijfeld: 
Puntje 1: een sterrenpak is niet noodzakelijk een geometrisch correcte ster
Puntje 2: een kinderhoofd is groter dan je denkt
Puntje 3: voeren doe je met de 'pannenkoek-techniek'


Toen het licht in mijn creatieve geest begon te knipperen, konden de dames van het Leuvens Stiksel het opnieuw doen branden. Eloleo verschafte inzicht in de sterrenmaterie en Lila bezorgde me een kruippakje van haar jongste om het mijne mee te meten.  
Ik was opnieuw vertrokken en geen dag later was het eindelijk klaar.


Patroon: zelfgetekend
Stof: Nicky velours en Fleece (Stoffen Pauli)
Knopen: Kamsnaps  (Kleurenmix.nl)
Pin It

woensdag 21 november 2012

Oh, gij warme winterlaars


Blink, bij Torfs

Ik zocht een paar zonder hak;
In soepel leer, niet in lak.
Vond nog nipt een gevoerde laars,
De schoontjes waren erg schaars.
Witte sneeuw, of natte regen;
Geen weergod houdt me nu nog tegen tegen.
Flanerend, arm in arm;
Blijven de voetjes lekker warm.
Oef, voor mij dan toch geen Ugg
het worden deze boots op de Liefdesbrug.

Keulen, zet je schrap
ik kom weldra op stap!



Pin It

donderdag 15 november 2012

Pif Paf Poef

Ofte, maak eens een nieuwe hoes voor je KLIPPAN voetenbank.


De voorbije maanden onderging de woonkamer een heuse metamorfose.  Eucalyptus-groene muren werden wit en pickles-geel, de ronde tafel werd recht en er kwam een nieuwe zetel die er na enkele weken niet meer zo nieuw uitzag. 


Het rode voetenbankje kreunde tussen al dat nieuws, het leed onder de kattenkrabletsels en vlekken.  En bovendien was z'n jasje niet meer 'in' tussen al die nieuwe woonkamertrends.  Toen ik op het Stoffenspektakel in Mechelen een coupon 2 meter prachtige, paarse stof vond, werd het dus tijd voor een DIY-interieurproject.

Ik ontmantelde de oude poef en onderwierp hem aan een kleine make-over voor minder dan 5 euro!  Hieronder lees je hoe je zo'n nieuwe KLIPPAN-hoes maakt in een vingerknip.



Benodigdheden

1.20m stof van minstens 110cm breed
2m velcro, enkel de zachte kant (4x46cm)
bijpassend garen bij de stof

tip: je kan ook de oude velcro recycleren als je de hoes niet meer wil gebruiken.  Haal in dat geval je torn-mesje maar boven!


Patroondelen



Werkwijze

Knip de patroondelen
Overlock of zigzag alle randen
Speld de lange zijde A langs het afgeronde zijpand B


Stik vast op 1cm naadwaarde, maar...
start en stop op 1cm van de onderkant van de zijnaad
Plooi de stof in de hoeken 1cm naar binnen.
Stik smal op de kant vast
Stik tenslotte nog de velcro onderaan de verkeerde zijde van de stof, zonder te zomen.

De gelockte onderrand met velcro verdwijnt onder het voetenbankje, et voila! 

Omdat ik de oude velcro recycleerde, kostte dit projectje me nog geen 5 euro.  Bij IKEA daarentegen betaal je daar al snel 30 euro voor!  Prima deal? Ik dacht het wel... vooral met 2 krabgrage katten in huis.



Pin It

dinsdag 13 november 2012

Verse thee met gember en citroen, een snuifje kardemom en een lepeltje honing

Eentje voor de innerlijke mens, inspiratie vanuit het verre Nepal. 
Een reisverslag is nog in de maak, de thee daarentegen is klaar. 



1liter water
5cm gember
1 citroen
kardemompoeder
honing


Rasp de gember. 
Pers de citroen en snijd 1 helft in kleine stukjes. 
Voeg een kwart tot half theelepeltje kardemom toe.
Overgiet dit alles met kokend water. 
Roer er een flinke lepel honing door. 
Laat even trekken. 


Schenk uit en zoet naar smaak bij met honing. 
Bye bye winterkwaaltjes en een slechte spijsvertering...


Pin It

maandag 5 november 2012

Plattekaastaart met frambozencoulis en speculaas

Heerlijk fris kaasdessert dat smelt op de tong en waarvan zowat alle bekende en minder bekende tv-koks u reeds via andere kanalen met recepten bestookten.  
Maar ik deel u toch ook het mijne mee dat deze ochtend, samen met een kopje koffie, toch menig zintuigen heeft geprikkeld.


Best maak je 'm een avond te voren, zo kunnen alle lagen voldoende lang opstijven.

Ingrediënten (voor een taartvorm van 20cm diameter)

Voor de bodem
250g speculaas
50g boter (gesmolten)
3el donkere cassonadesuiker

Voor de kaastaart
750g volle plattekaas
300g room (minstens 35% vetgehalte)
100g witte suiker
2 pakjes vanillesuiker
5 blaadjes gelatine
1 citroen
1 limoen

Voor de topping
1 zakje frambozencoulis (250g)
3 blaadjes gelatine



Bereiding

Maak de bodem.
Doe de speculaas in de blender/mixer en maal fijn.  Voeg de gesmolten boter en suiker toe en meng goed onder elkaar (eventueel ook met de blender).
Verdeel dit mengsel over de taartvorm en druk goed aan.
Geen nood dat het wat sappig lijkt, na het opstijven van de boter is de bodem opnieuw stevig!

Week 5 gelatineblaadjes in koud water.
Rasp en pers de limoen en de citroen en breng het sap samen met de zeste aan de kook.
Bewaar eventueel een beetje limoenschilfers voor de afwerking.
Knijp de gelatine uit en los het op in het warme sap.
Laat een beetje afkoelen terwijl je verder werkt.

Maak de kaastaart.
Klop de room samen met de suiker en de vanillesuiker goed stijf.  Spatel er vervolgens de plattekaas voorzichtig onder.  En roer er tenslotte ook nog het citroen- en limoensap bij.  Meng goed.
Verspreid het mengsel over de speculaasbodem.
Schuif de taartvom heen en weer over het tafeloppervlak om een mooi egaal oppervlak te krijgen.

Plaats in de koelkast en laat een 2-tal uur opstijven.

Maak de frambozenlaag pas zodra de plattekaas is opgesteven.
Doe 3 gelatineblaadjes in koud water en laat weken.  Breng ondertussen de frambozencoulis aan de kook en meng hier de uitgeknepen gelatine in.
Verdeel het mengsel over de kaastaart terwijl deze nog in de taartvorm zit.  Schud ook hier de vorm rustig heen en weer over de tafel om de toplaag mooi glad te krijgen.

Laat enkele uren afkoelen en werk af met nog wat limoenzeste.

Maak de randen voorzichtig los met een mes en open pas nadien de springvorm.
Tadaa.... daar is het taartje, bijna zo schoon als dat van bij de patissier!


Pin It

dinsdag 30 oktober 2012

Voor Arthur

Ik maakte nog eens een kraamcadeau, voor de verandering... Ik was er al een tijdje mee bezig, maar op m'n laatste dag ziekenverlof (helaas niet laatste dag ziek-zijn), kon ik het pakketje afwerken.  Ik maakte uiteraard enkele klassiekers, maar ik liet me deze keer ook inspireren door één van de nieuwe aanwinsten in mijn boekenkast: Zo Geknipt!   Nog nooit van gehoord, zegt u?  Dan is het nu tijd om u snel naar boekenwinkel of - beurs te reppen en er eentje aan te schaffen.  Want wat een boek!  Het is de perfecte inspiratiebron en handleiding voor allerlei leuke geschenkjes voor feestdagen, babyborrels, verjaardagen, en zo nog veel meer.   Dit jaar maak ik het mezelf gemakkelijk, geen eindeloze speurtochten op Pinterest, maar onder de kerstboom ligt binnenkort simpelweg een resem recepten uit Zo Geknipt.

Genoeg gestoefd.  Tijd voor bewijzen. 
Voor kleine koning Arthur maakte ik: 


1. Een slab (Craft Passion)
2. Een knuffelgiraffe (Craftin' It), die ook rammelt (Zo Geknipt)
3. Een paar babyschoentjes (Lara Lil)
4. Een babyjasje (Zo Geknipt)
5. Een rugzakje (Zo Geknipt)



Gele ruitjes (Stoffen Pauli)
Turquoise katoen (Stoffen Pauli)
Donkergroene fleece/spons (Stoffen Pauli)
Schapenvelletje in katoen (Stoffen Pauli)
Oasis, Yuwa  (Vermiljoen)
Paspeltouw (2mm, Gamma), biais (Veritas)
Gele veters (Veritas)
Knopen wit (Prym), geel (KamSnap)
Satijnen lintjes (Veritas)

Pin It

maandag 29 oktober 2012

Duistere dagen

Naar't schijnt zou de zon geschenen hebben dit weekend, al was het blijkbaar wel koud.  Het zou prima weer geweest zijn voor een winterwandeling, in de herfst weliswaar.  Ik heb het maar van horen zeggen, zelf weet ik er niet veel van.   Dit weekend bracht ik namelijk door in de duisternis van mijn woonkamer, omdat de minste zonnestraal die door de rolluiken kwam piepen mijn ogen weer aan het tranen bracht.  Lichtschuwheid.  Een gemene ooginfectie...
Wie had ooit gedacht dat zo'n schijnbaar banale aandoening, zo'n grote impact kon hebben.  Ganse dagen op de tast door het huis, niets om te lezen, niets om naar te kijken, niets om te doen.  Wat als zelfs het schermpje van de gsm te verblindend is om naar te kijken? 
Ik stond er voordien niet meer bij stil, hoe kostbaar ons zicht eigenlijk is en hoe hulpeloos we zijn zonder. 


Ik had het weekend wel enigszins anders voorgesteld.  Op het programma stond immers ook Handgema(r)kt in Genk.  Ik keek er al weken naar uit om er bijvoorbeeld tussen Tiene haar snorretjes te snuisteren, en als trotse snorrendrager weer naar huis te kunnen keren.  Of de stofjes van Bambiblauw eens in het echt te aanschouwen, te voelen.  Helaas.   

Gelukkig kon ik dankzij het Lief toch nog een beetje verse lucht opsnuiven.  Het bleek een geluk bij een ongeluk, de tickets lagen immers al weken vast.  Maar het uitje dat hij gepland had, was er ééntje in het donker!  Perfect dus voor lichtschuwe oogjes.  

"Zaklamp verboden" stond er te lezen op de tickets van de Heksentocht.  En dus trokken we om 21u15 met onze groep, in de pikkepikkedonker, de bossen van Meerdaalwoud in, de verteller en z'n kleine lantaarn voorop.  Mijn hand stevig in de zijne, iedereen dicht tegen elkaar aan.  Nog voor we het eerste tafereel bereikten, weerklonken hier en daar al schrille kreetjes van voeten die onverwacht in diepe modder terechtkwamen.   Het griezelen hing in de lucht. 
Daarna volgde een 3 uur durende wandeling door het bos, langs heksen die hoog in de bomen schommelden en angstaanjagend lachten.  We werden bekeken, betast en soms besprenkeld met duivelse brouwsels.  We zagen hoe heksen terecht werden gesteld en op de brandstapel belandden.  Hoe ze in grote potten gloeiwijn - gemaakt van verse kindertjes - roerden en ons een bekertje uitschonken.


Er waren grommende beulen die vanuit het niets opdoken en kwaaie pastoors die ons probeerden te behoeden voor de duivel.   Op het pad van Ad luisterden we naar het verhaal van de brave heks Martine, de legende van de Moemedel-vallei.  Er was teveel om op te noemen.  Niet minder dan 200 figuranten brachten dit behekste bos tot leven. 
Er werd gelachen, geschrokken en gegild.  Af en toe was er een kleintje dat huilde.  Het leek soms zo echt; mooi én griezelig tegelijk.


Die uitstap in het donker werd mijn lichtje in de duisternis, al moest ik soms nog een traantje wegpinken wanneer de rookeffecten of lantaarns in mijn ogen prikten.  Een echte aanrader voor volgend jaar, maar je moet er op tijd bij zijn want 650 plaatsen zijn hier snel uitverkocht!

Ondertussen kan de rolluik gelukkig al wat hoger en ebt de pijn langzaam weg. 
Nog maar 2 weken smeren.  En daarna ga ik weer 100% genieten van wat hier allemaal te zien valt!
Pin It

zondag 21 oktober 2012

Voor de poes

Een hondenslab maken voor een ander en mijn eigen viervoeters vergeten?  Maar gij!


Melchior, zo heet mijn dikke kater.  Een zachte, zwarte pels met witte pootjes; en ook een witte borst, met hier en daar wat rozerood.  Toegegeven, dat laatste is geen creatieve ingeving van de natuur geweest, maar een jammerlijk gevolg van een prutserig kattenbandje dat roestte aan het slotje en ongewild zijn kleur afgaf door te vaak mee in het drinkbankje te duiken. 

Tijd voor een nieuw kattenbandje, dacht ik een maand geleden.  En omdat het maar eens in't jaar Werelddierendag is, besloot ik mezelf nogmaals te kwellen in de kattenbandjes-afdeling van de AVEVE.   Lelijke nepleren exemplaren in pastelroze of blauw,  fluokleuren, reflecterende bandjes.  Van alles wat, maar tegelijkertijd ook niets naar mijn goesting.  Behalve dan het roodgeruite, maar daar hadden we dus geen goede ervaringen mee.  Ik kocht dan maar een elastisch rood bandje,  dat er na een paar dagen uitzag alsof hij het al zijn ganse leventje droeg.
Tijd dus om er zelf één te maken.  Want wat je zelf doet, doe je beter, toch?


Ik recycleerde het slotje en het belletje van het oude bandje en stikte deze vast tussen een stuk zwarte elastiek. Zo kan het bandje nog wat meerekken als hij vast komt te zitten.  Het gaatje van het slotje verstevigde ik met een riem-oogje. 
De bandje zelf bestaat uit een strook stof van ongeveer 30x6cm, verstevigd met vlieseline en nadien als biaislint toegevouwen, het elastiek-deel ertussen.
Omdat adreskokers passé zijn, en daarbij ook altijd verloren gaan, werden zijn naam en mijn telefoonnummer er ook op gestikt.  Uiteraard heeft hij een chip, maar u en ik weten allebei dat computers onbetrouwbare wezens zijn.

Meneer heeft zijn nieuwe outfit ondertussen al uitgebreid geshowd aan de voorruit; 't is dat de katten uit de buurt het toch zeker zouden gezien hebben. 


stof: Petit Pan (bij Hexagoon)

Pin It

dinsdag 16 oktober 2012

Transparantie troef

Ik maakte ze al eens eerder.  Meer nog, ik maakte er zelfs een tutorial van.  Het moet een van m'n eerste verzinsels geweest zijn, die garen-etuitjes, maar het lijkt al eeuwen geleden. 


In een verdienstelijke - al zeg ik het zelf - poging om mijn naaigerief eens op te ruimen, besloot ik om nog enkele exemplaren te maken.  Voor elke tint garen één!  
De tas die ik telkens meezeul naar het Leuvens Stiksel is er na al die edities immers nog steeds één met last-minute gerief.  Dus steekt er vanalles wat in: ritsen, velcro, knopen, biais in 5 kleuren, 3 tinten blauwe garen, een gele, een rode, een donker roze, een licht roze, ...  U begrijpt het vast wel.

Maar het klusje voor klosjes was aan verbetering toe.  Ik ging voor meer transparantie.  De juiste kleur garen in één oogopslag!


Het patroon bleef hetzelfde.  De materialen niet.
Eerst en vooral maakte ik het volledig uit stof.  De voering verstevigde ik daarom over het ganse oppervlak met Vlieseline H250.  
 
Daarbij gebruikte ik een doorzichtige plastic voor de garen-strook.  Ik recycleerde hiervoor een soort plastic documentenmapje.  Works just fine! 
Met potlood tekende ik de markeringen over.  Het vaststikken is dankzij de transparante plastic ook een pak eenvoudiger omdat je de markeringen gewoon over elkaar kan leggen.  Hoera! 


En zowaar, het eerste vernieuwde garen-etui is daar!
  

Cars mini green, Echino (via Bambiblauw)
Bloemetjeskatoen (Stoffenspektakel)

Pin It

zondag 14 oktober 2012

Doggy style

Ofte, maak eens een hondenslab. 


Waarom, vraagt u zich misschien af?  Wel, omdat een collega dat vroeg en ik na een reeks kraamkadootjes nu wel klaar was voor het grote werk.  
Eenvoudig? Zo lijkt het wel.  En eigenlijk is het dat ook, als je het dagenlange twijfelen over stofjes en materialen niet meerekent uiteraard.   Want het ding moet niet alleen super-absorberend zijn, voor die liters en liters kwijl.  Maar moet het beestje, Vita genaamd, ook nog eens flatteren.  Ahja, want zeg niet zomaar slab tegen een heuse hondenshow-slab!

Ik kreeg de oude slab toegestopt en tekende het model over.  Koos een mooi katoentje en bijpassende badstof (al lijkt dat door de belichting niet zo) en stikte er een huishouddoekje tussen om nóg meer zever op te slorpen.  De paspel maakte ik zelf met touw en biaislint.


Lettertype: Lobster
Stoffen: vosjes van Kokka (Van Marieke), blauwgroene katoen (Stoffen Pauli) en paarse badstof (handdoek, Action)
Fournituren: blauwgroene biais (Stoffenspektakel), paspeltouw (Brico)

In december is de volgende wedstrijd, Vita zal er alvast héél bella uitzien.Pin It