www.flickr.com

zaterdag 12 mei 2012

Bento Box Bag


Ik mag de lagere school dan al lang ontgroeid zijn, voor Moederdag maak ik nog steeds liever zelf een geschenkje dan iets kant-en-klaar uit de winkelrekken te kiezen.  Uiteraard geen fotokadertjes met macaroni of abstracte vingerverf-kunst, maar iets van onder mijn naaimachine. 
Ik had het lumineuze idee om haar dit jaar een setje te maken voor in de handtas, maar toen ik subtiel achter het model van haar gsm informeerde, zei ze ongegeneerd: "Maar ge moet mij geen gsm-hoesje maken hé, ik moet dat niet hebben! Ik zal u eens zeggen wat ge voor mij moet maken..."

Waarop ze een hele uitleg begon over een zakje voor haar brooddoos.  Of zeg maar sla-doos, u weet wel, met 'gezonde' slaatjes en veel dressing.  Dressing die op zijn beurt al eens uit zo'n eenvoudige lunchdoos durft te ontsnappen. 
Daarom wou ze een lunchzakje op maat, waar haar lunchdoos perfect op de bodem van paste, zodat hij nooit of te nimmer nog om zou vallen.  Ze stuurde de maten door en ik begon te rekenen. 


Voor het model baseerde ik mij op het lunchzakje van Pink Penguin, maar dan met enkele kleine aanpassingen:
  • ik maakte hem een beetje groter,
  • er kwam een paspeltje aan te pas,
  • de voor- en achterzijde (en dus ook bodem) werden verstevigd met hele stevige Vlieseline (voor gordijnbakken), maar de zijkanten niet zodat het zakje wel soepel toe kan vallen, 
  • ik koos voor houten handvaatjes,
  • en tot slot smukte ik het geheel op met een hele grote strik!



Zowel de blauwgroene linnen stof als het bloemetjeskatoen komen van bij Pauli
Fournituren zoals het satijnen lint, handvaatjes en Vlieseline van bij Veritas. 

Een truukje dat ik onlangs op't Stiksel leerde, is dat je satijn kan smelten.  Door de randen van het satijnlint eventjes bij een vlammetje te houden, voorkom je dat ze verder rafelen.  En het oogt ook netjes, veel beter dan mijn pogingen om het te zigzaggen of zomen!


Nuja goed, ik moet bekennen dat ik er toch ook iets bij kocht, puur uit eigenbelang.  Of eerder uit belang voor mijn creatie.  Ik kocht haar namelijk een nieuwe lunchdoos: de Bento Box van Black+Blum!  
Dankzij Verbeelding ontdekte ik dit hip eetgerief, de Lunch Pot stond dan ook al snel op mijn eigen verlanglijstje.  Toeval wou nu dat die Bento Box ongeveer dezelfde afmetingen had als mama haar oude brooddoos, kwam dat even goed uit!  Omdat hij niet meer in voorraad was op de website van Black+Blum, bestelde ik hem via Ebay.  Toen wist ik nog niet dat je ze ook bij AS Adventure vindt, maar gelukkig waren ze wel iets goedkoper online.  

Helaas, gisteren was er - na meer dan 2 weken - nog steeds geen spoor van de nieuwe Bento Box, al zou hij een week geleden verzonden zijn vanuit het verre UK.
En dus zit er nu niets anders op dan nog snel even de AS Adventure in te duiken voor een tweede exemplaar; het andere houd ik dan gewoon voor mezelf.
Achja, er zijn ergere dingen in't leven :-)
 

Pin It

donderdag 10 mei 2012

Appliceren kan je leren




Al een goeie week liep hij te piekeren "Wat moet ik toch voor Moederdag kopen?".  Geen enkele van mijn ideetjes waren raak, of ze had het niet nodig, of ze had het al, of 'zo iemand was ze niet'. 
Uiteindelijk besloot hij haar dan maar een fitnesskaart kado te doen.  Waarop ik besloot de pijn wat te verzachten met een gepersonaliseerd zweethanddoekje. 

Ik had nog nooit op badstof geappliceerd, dus ging ik te rade bij de dames van Het Leuvens Stiksel.  De ene deed het met enkel Vliesofix, de andere sprak over toverfolie.  Ik besloot te experimenteren met Vlieseline H180 en Vliesofix, en dat bleek gelukkig een succes. 

Maar laten we beginnen bij het begin.  Elke applicatie begint immers bij een sjabloon. 
Tot voor kort deed ik het als volgt:  naam of tekening uitprinten, uitknippen, omgekeerd overnemen op de Vliesofix en ten slotte nog eens uitknippen.  
Sinds vandaag is het gedaan met printen (en dus papier verspillen) en 2x knippen!  En het enige dat u daarvoor nodig hebt is een laptop en Vliesofix (verkrijgbaar bij Veritas).   
Heel even dacht ik van 'Eureka!', maar wat later bleek dat datzelfde licht elders al veel eerder scheen, weliswaar zonder Vliesofix maar met Vlieseline en... Pritt?


Eerst maak ik mijn ontwerp in Photoshop (Powerpoint of Paint kunnen er ook mee door), waarna ik het horizontaal spiegel ('flip horizontal' via 'edit' en dan 'transform').  Wanneer het klaar is om over te nemen, leg ik het scherm van de laptop op m'n schoot en de Vliesofix er op.  Nu kan je gemakkelijk het patroon op de achterzijde van de Vliesofix overtekenen met een potlood. 

Nadien de letters of figuur in Vliesofix 'en bloc' uitknippen en op de stof strijken, laten afkoelen en uitknippen.  De applicatie is nu klaar om ergens aan te brengen! 
Omdat ik de applicaties iets steviger wou zodat ze mooi plat zouden blijven op de badstof, streek ik er eerst Vlieseline H180 op en daarna pas de Vliesofix.  Dat lukte prima!


Een knoopsgat-steek is natuurlijk mooier om af te werken, maar hoekjes en bochtjes nemen lukt me nog niet echt, dus hield ik het bij een eenvoudige rechte steek.   Zigzaggen had uiteraard ook gekund!

Toegegeven, ik heb ook een beetje gefoefeld door een handdoek met een strookje te nemen.  Mijn ervaringen met badstof zijn bij deze nog steeds vrij beperkt.  Maar hey, het had wel ribbeltjes hoor... 

Pin It

zondag 6 mei 2012

Marriage & Mojito

Ik had al een paar trouwkadootjes achter de rug, zoals het nestkastje en het kersenpitkussen, en dus dacht ik wel snel genoeg nieuwe inspiratie te vinden.  Maar toen was het plots vrijdag en zaterdag zouden B en L al in het huwelijk treden.  Iets naaien zat er sowieso niet meer in, was het niet uit tijdsgebrek, dan wel omdat ik me niet eens meer kon herinneren hoe hun interieur er uitzag om tenminste iets 'passend' te geven.  Niets zo vervelend namelijk als een geschenk dat je nergens kwijt kan...
Een van de laatste keren dat ik hen zag was in Café Latino in Hasselt, waar we gezellig cocktails dronken.  Dat én 1 van m'n pins leidde tot een extreem last-minute idee:  

een mojito-boom!
Ofte, een limoenboom, een fles rum, een muntplantje en een pak rietsuiker.

Dus zaterdagvoormiddag sprong ik belachelijk vroeg in m'n wagen en schuimde verschillende tuincentra af.  Helaas, het bleek niet het seizoen van de limoenen te zijn.  Citroen- en sinaasappelbomen overal, hier en daar zelfs een kiwi- of bananenplant.  Maar limoenbomen, noppes...

Toen ik mezelf dan maar overtuigd had dat een andere citrusplant er even goed mee door kon zolang de vruchten nog groen waren (voor de show dan toch), bleek dat de meeste exemplaren uitsluitend decoratief waren.  Gelukkig vond ik op de valreep een eetbaar appelsienenboompje met prachtige witte bloempjes bij Intratuin, voor zo'n 38 euro! 
En zo geschiedde...

Ik kocht er nog een mooie limoenkleurige bloempot bij en ook enkele echte limoenen, zodat het mojito-concept toch geloofwaardig bleef.   En omdat op de uitnodiging enkel een rekeningnummer stond en geen geschenkenlijst, besloten we de boom verder te versieren met strikjes geld (helaas trok ik van het eindresultaat geen foto, maar het was wel mooi).  Geen idee of het een officiële regel is, maar wij rekenen 50 euro per persoon als je naar het diner mag, 25 euro als je enkel op het dansfeest wordt uitgenodigd.
We legden met z'n zessen samen, dus als de mojitoboom niet in de smaak viel, dan groeide er tenminste nog een schoon zakcentje aan. 

 Al bij al is het misschien meer een housewarming-kado, maar ze waren content, én onder de indruk.  Dat is wat telt (vooral dat eerste uiteraard)!


Ohja, voor het transport van het geheel voorzie je wel best iemand met sterke armspieren en een stevige grip.  Pfieuw!


------
MEMO AAN MEZELF  (EN AAN JULLIE)
Een last-minute alternatief dat me in het tuincentrum eveneens te binnen schoot: de tapas-boom
Wat dacht u van hetzelfde concept maar dan met een olijfboom (verkrijgbaar voor ca 15 euro, oa bij AVEVE) en allerlei crackers en dips zoals je die vindt bij Oil &Vinegar, of zelfs bij Intratuin tegenwoordig.  En daar dan ook nog een trendy setje van tapasschaaltjes of een kookboekje bij? 
------

Pin It