www.flickr.com

maandag 27 juni 2011

Het was weer gezellig, vrij-gezellig zelfs...

Het was zondag eindelijk terug mooi weer, en dat kwam goed uit want er werd weeral gevierd: een vrijgezellenfeestje voor An.  Het was geen wild feestje, en er werd niet zwaar gedronken, maar toch was het een fijne namiddag.

Het hele tafereel speelde zich af in Kermt, bij Hasselt, in de prachtige tuin van het al even prachtige huis van An.  Een retro-constructie van reusachtige witte legoblokken met binnenin allerlei vernuftige ingebouwde kasten, hippe badkamers en een zitkuil...  De man die dit generaties eerder bouwde, moet eigenlijk de man van mijn dromen zijn geweest.


Genoeg over het huis!  Meer over onze namiddag...

We begonnen met een 'workshop' cupcakes versieren met de cupcake-koffer (thema 'zomer') van ZieZoZoet.  De botercrème was niet meteen een succes bij het maken, maar eens we de glazuur onder onze vingers rolden, waren we goed op dreef.  Ook de Kir Royal kon wel inspireren!
Zoals gewoonlijk vonden we steeds het versiersel van de andere mooier, maar het resultaat waren toch 30 verrukkelijke cupcakes!

Nadien hielden we een barbeque onder de appelboom.  Met het retro-huis in gedachten, zorgde ik dan ook voor een aangepaste inkleding.  Door mijn uitstelgedrag werd het een last-minute gezwoeg, maar eigenlijk ben ik best trots op het resultaat! 



 Ik sprokkelde op voorhand enkele schatten van bij de grootvader: oude dekbedden en tafellakens, een koffer, een koekjestrommel, badmintonrackets, ...




Nadien plunderde ik ook nog de Ikea voor spotgoedkope kussentjes, al even goedkope lampenbollen, enkele kandelaren én 2 kanten gordijnen.
De lampenbollen hing ik met visdraad in de boom, niet simpel als je nog geen 1.60m groot bent.  Maar gelukkig ben ik wel inventief! ;-)  Ze wiegden heerlijk met de wind mee!


En de kringwinkels van Aarschot en Heist-op-den-Berg konden uiteraard ook niet ontbreken op mijn zoektocht naar een schattig servies!  Voor slechts 4 euro kocht ik 6 tasjes, onderbordjes, een koffiekan en suikerpotje.  En weet je wat... het zou nog echt porselein blijken te zijn ook!



Ten slotte ging ik aan de slag om de lakens om te toveren in kussenslopen, ballonhoezen, flesversiersels en een bloemenslinger.


Voor de ballonhoezen gebruikte ik dit sjabloon.  Snel gemaakt en maakt de ballonnen zo goed als onverwoestbaar! En voor de bloemenslinger (rond de boomstam) maak ik weldra nog een nederlandstalige, stap-voor-stap en lichtjes aangepaste tutorial van het origineel...  Ik had jammer genoeg de tijd niet meer om er meer blaadjes aan te maken, maar dat komt er later nog wel van.


Mijn 'picknick-koffer' bleek een succes, want hij wordt overmorgen al uitgeleend!
Wie weet... het begin van een nieuwe carriere? :-)Pin It

vrijdag 10 juni 2011

Een teken van troost, een deken van liefde...


Het stikselproject van juni was deze keer één met een betekenis.  We zouden geen ritstasje of mandje maken om onze overvloed aan prullaria in op te bergen, of een rokje om de zomer vrolijk mee in te huppelen.   Neen, niets van dat alles.  Er werd namelijk gestikt met een nobeler doel.  Toegegeven, wereldhonger zullen we van achter onze naaimachine helaas nooit kunnen oplossen, maar soms kunnen we dichter bij huis toch ook wat verwezelijken met slechts een klein gebaar.   En dat deden we door ons steentje, eigenlijk dekentje, bij te dragen aan Little Quilts of Love

Deze vereniging zorgt voor kleine dekentjes waar doodgeboren kindjes worden ingewikkeld wanneer ze in de armen van hun ouders worden gelegd.  Zo kan er in alle schoonheid en waardigheid afscheid worden genomen.  De ouders kunnen nadien kiezen of ze het dekentje houden als aandenken, of meegeven met hun kindje. 

Telkens ik aan een vrouw het heuglijke nieuws mag meedelen dat de zwangerschapstest positief is, moet ik er steeds bij vermelden dat het beter is dat ze hun geluk de eerste 12 weken nog niet aan de grote klok hangen.  Maar eens die eerste echo goed is meegevallen, dan is het feest!
Jammer genoeg weten we uit ervaring dat het ook nadien nog kan mislopen, al zijn dat gelukkig meer de uitzonderingen dan de regel. 
Maar het verdriet dat ik tijdens mijn stage op de kraamafdeling zag enkele jaren geleden, vergeet ik nooit.  Het lijkt bijna onwezenlijk om een huilende vrouw te zien persen, wetende dat er geen hemels gekrijs zal volgen wanneer het kindje te voorschijn komt.  Enkel nog meer verdriet...

Het is dan ook een prachtig initiatief dat niet draait om geld doneren of ingewikkelde opdrachten vervullen, gewoon doen wat je graag doet: stikken!  Ik hoop dan ook dat de drempel voor andere stiksters in blogland en ver daarbuiten laag blijft, want het is toch oh zo zinvol... (Kijk maar eens bij de getuigenissen!)

Ik heb zelf toch wat gesukkeld en gezweet bij het maken van dit quiltje.  Nochtans zat ik vlakbij opper-quiltster Nicky, die me wat op weg hielp.  Maar thuis stond ik er alleen voor, samen met m'n oude Singer en die had er niet altijd evenveel zin in.  (Mogelijks heeft dat wat te maken met de aanwezigheid van een nieuwe overlock, die opvallend meer aandacht krijgt).  Na veel lospeuteren en herstikken, leverde ik dan toch ook een klein imperfect dekentje af.  Met little foutjes, maar lots of Love!


Hier, daar en ook ginder, vind je al enkele voorbeeldjes waar ik stiekem toch wat jaloers op ben!

Tot slot nog een woordje van bewondering voor alle quiltsters hier aanwezig.  Ik heb hun werk nog meer leren waarderen.  Want wat heb ik dit onderschat; het is helemaal niet 'gewoon lapjes aan elkaar stikken'.  En god, wat heb je hier nood aan precisie en geduld!

Maar laat je dat vooral niet weerhouden om er ook aan te beginnen, want het resultaat maakt alles weer goed...Pin It

woensdag 8 juni 2011

Bananenbodding

De echt ster van de taartenspecial van gisteren was ongetwijfeld het Witte chocolade en Walnotengebak.  Maar omdat er hier en daar toch verdoken enkeling met een vieze goesting voor bananen ronddoolt op het net, deel ik met veel plezier ook dit receptje.

Het heet 'taart' maar het proeft als bodding en dus doopte ik het 'Bananenbodding'!


Ingrediënten (voor een middelgrote quichevorm)
Ik maakte zelf de dubbele hoeveelheid waarmee ik een grote taartvorm en nog 5 kleine 'muffins' kon maken.
- 1 geplette banaan
- 1 groot ei
- 100g boter (gesmolten)
- 125g bloem
- 125g suiker
- 225ml melk
- 3 theelepels bakpoeder
- 1 theelepel vanilleextract

Voor de bovenlaag: 115g suiker, 1 theelepel honing en 150ml water

Benodigdheden
- bakpapier
- mixer
- steelpannetje
- quichevorm of taartvorm


Ik hoorde enkele oeh's en ah's gisteren bij het aanschouwen van de taartvorm die ik mee had, want ze had een praktisch kantje, namelijk een losse bodem zodat je de taart er gewoon kan uitheffen. 


Bereiding
Verwarm de oven op 180°.  Omdat het een behoorlijk kleverige taart is, gebruikte ik ook hier bakpapier in de vorm.

Meng de bloem met het bakpoeder en de suiker.
Doe hierbij de boter.
Blend/mix het ei, de geplette banaan en de melk en voeg dit mengsel bij de rest.
Klop het geheel nog wat verder op.

Doe alles in een quicheschaal of taartvorm, en zet alvast in de oven.  Zet je kookwekkertje op 30minuten.

Maak ondertussen je topping door de suiker, honing en het water aan de kook te brengen en even te laten doorkoken tot het wat dikker is geworden.

Als de 'taart' zo'n 20tal minuten gebakken heeft, kan je hem even uit de oven halen en het s uikermengsel er over sprenkelen.  Nadien laat je het nog 10 minuten meebakken.

Je kan hem nu warm verorberen met wat vanille-ijs, de taart is dan erg zacht met een beetje een krokante bovenlaag.  Maar ook de dag nadien, lekker koud, kan je nog genieten van een zoete, meer stevige bananenbodding.

Gegroet bananenliefhebbers!Pin It

dinsdag 7 juni 2011

Witte chocolade 'n Walnoten-gebak

Vandaag was het feest!  En wat voor één... want vandaag mocht ik niet alleen voor de eerste keer een overlock van dichtbij aanschouwen, ik mocht zelfs een exemplaar mee naar huis nemen!
Omdat een feest zonder taart is als een friet zonder mayonaise, besloot ik mijn vreugde te delen met het ganse Leuvens Stiksel.  Ik maakte 2 exemplaren, een gekend receptje dat ik hieronder verder zal beschrijven, en een experimenteel bananengebak dat ik u ga besparen.


Ingrediënten (voor 1 cakevorm, ca 12 stuks)
- 400g witte chocolade (of 200g gehakte witte chocolade en 200g naar keuze voor de topping)
- 50g bruine rietsuiker
- 50g boter
- 100g zelfrijzende bloem
- 100g noten, gehakt (ik gebruikte walnoten en amandelen)
- 2 eieren
- 1 theelepel vanille-extract


Benodigheden
- Langwerpige cakevorm
- Bakpapier



  
Werkwijze

Verwarm de oven voor op 160°.  Leg bakpapier in het bakblik (zo haal je nadien de cake er gemakkelijk uit om in rechthoekjes te snijden)

Meng de boter, suiker en vanille met een mixer.
Voeg dan de eieren toe, één per één en telkens goed mixen.
Voeg hierna de bloem toe, dan de gehakte chocolade en tenslotte de noten.

Het mengsel is nu klaar.  Doe het in het bakblik en zet het een 30tal minuten in de oven.

Als de cake is afgekoeld kan je de topping er op doen.  Smelt hiervoor nog 200g chocolade (naar keuze) en giet het over het gebak.  Strooi hierop nog wat gehakte noten, of amandelschilfers. 

Als de chocolade hard geworden is, kan je de cake in stukken snijden.  Omdat het gebak nogal zwaar is, snijd je er best kleine rechthoekjes van!

Ziezo, nu kan je alleen nog maar de vingers aflikken... en de afwas doen.


Pin It