De kleren maken de pop

Dit is Teppanyaki, kortweg Yaki. 

Hij stamt af van een grote krijgerfamilie uit het verre Japan en al sinds zijn geboorte doen geruchten de ronde dat hij is weggelegd om grootse dingen te doen.  Wereldvrede, honger bestrijden en lachende kindergezichtjes tevoorschijn toveren; dat zijn maar enkele van de taken die hem te wachten staan.  Opdrachten waarin hij ongetwijfeld ook met glans zal slagen.  Of toch minstens in één van hen... ik laat nog buiten kijf dewelke dat zal zijn. 

Dat is alleszins wat we hem en zijn toekomstige, kleine moedertje zullen vertellen.

De waarheid is dat hij, samen met honderden broertjes en zusjes, in Vietnam aan de lopende band gemaakt werd en in prutserige, wit-roze kleertjes naar IKEA werd verscheept.

Ik heb altijd een boontje voor de underdog gehad, ook nu blijkbaar want ik zag voornamelijk gefronste wenkbrauwen toen ik 'm (in z'n originele outfit) voor het eerst bovenhaalde bij enkele vrienden.

Maar ik was toch verkocht (en hij ook eens ik de kassa gepasseerd was), want hij was zo lekker zacht en 'speciaal'. 

De Sint in mij vond 'm nu eenmaal de perfecte introductie in de poppenwereld voor het schattige petekind van mijn lieve lief.  Hazelnootbruine krullen en grote bruine ogen, 16 maanden is ze nu.  Maar ze speelt nog niet met poppen, ze houdt liever van zachte knuffels.   Maar zou onze Yaki dat moederinstinct niet in haar kunnen wakker maken dan? 

Ik stikte er een kimono voor volgens dit patroon; ik maakte het alleen iets groter door boordstof aan de randen toe te voegen.   De jersey kocht ik bij Dawanda en op het Stoffenspektakel.
Wie de kimono wil maken voor deze pop, raad ik toch aan om 'm nog ietsje groter te maken.  In jersey gaat het zo ook wel omdat het rekt, maar voor een versie in katoen is het sowieso te klein.

Nu is hij stoer én mooi, en vooral nog steeds knuffelzacht;  

we zijn er stiekem al heel erg verliefd op geworden...

Hopelijk zij binnenkort ook!

Pin It