Teppanyaki was een succes, en hoe!
Ze - dat is het petekind en nichtje van het vriendje - kreeg boeken van Nijntje en Roodkapje, een prachtige blokkendoos, zelfgemaakte kleertjes en van de andere opa&oma haar allereerste pop, een echte babypop. Ik durfde de IKEA-pop haast niet meer af te geven, maar deed het gelukkig toch. Ze streelde meteen z'n zachte haartjes en nam 'm stevig vast, om 'm de rest van de dag niet meer los te laten. Ook niet toen we opa een kerstbezoekje brachten in het ziekenhuis!
Ze is nauwelijks een scheet groter dan Teppanyaki, maar er werd al flink mee rondgezeuld; z'n voetjes sleepten af en toe wel eens over de grond, als het z'n hoofd al niet was. Het gevolg van al dat enthousiasme is dat ik hem alvast een tweede outfit maakte. Weliswaar weer een kimono, maar hey, het is dan ook een kleine Japanner!
De zwarte stof is rekbaar fluweel van bij Pauli. Het rode biaislint met witte stipjes kocht ik bij Veritas.
Deze keer naaide ik ook aan de binnenzijde een lintje, dat liet ik vorige keer weg maar ik merkte al gauw dat z'n outfit dan niet altijd netjes blijft zitten met al dat geknuffel.
Tot slot stikte ik ook z'n naam er achteraan op, in de hoop dat het ooit haar eerste woordje zal zijn ('tut' en 'mama' niet meegerekend natuurlijk): Te - pan - ja - kie.
De spiksplinternieuwe babypop zal nog even moeten wachten op z'n eerste zorgen, voorlopig is mijn lieve, kleine Teppanyaki favoriet!
Pin It
Wow, heel mooi gemaakt.
BeantwoordenVerwijderen