Start to... run, eat and feel good!

Sinds iemand me onlangs feliciteerde met m'n zwangerschap (welke zwangerschap?!), besloot ik dat het hoog tijd werd om ten strijde te trekken tegen de winterkilo's.
Ik neem me al zo lang voor om opnieuw te sporten, de eerste prikkels kwamen een tijdje geleden uit de richting van Kir toen ze liet weten dat ze gestart was met runnen.  Maar helaas heb ik altijd wel een excuus.  Of het is te koud, of ik ben ziek of het is veel te laat én ik ben toch al zo moe... Ik zat duidelijk in de contemplatie-fase, ofte de fase waarin ik besefte dat er een probleem was, maar mezelf nog niet kon motiveren om er iets aan te doen.   Dus vond ik dat het op z'n minst tijd werd om de preparatiefase in te luiden. 

Zo begint m'n zoektocht op het wereldwijde web.  Het is een strak plan, met het oog op een strak lichaam: ik sprokkel alle nodige info bij elkaar op één pagina, zodat ik en vele anderen slechts 1 muisklik verwijderd zouden zijn van... ACTIE!


Laten we beginnen bij het begin.

Sporten is gezond, maar niet zonder gevaren.  Daarom is het enorm belangrijk om de juiste voorbereidingen te treffen.  Je begint uiteraard met het aanschaffen van een degelijke loopuitrusting: een trendy outfit en vooral goed schoeisel!  Let er op dat je je niet te dik induffelt, ook niet wanneer het buiten nog fris lijkt.  Een te hoge lichaamstemperatuur vermindert immers de uithouding!

Dan komt het er op aan om een aangepast loopparcours te kiezen.  Niet elke ondergrond is geschikt om op te lopen.  Probeer zeker straten en voetpaden te vermijden, aangezien deze bodem niet schokdempend is én soms schuin aflopend zodat je de knieën ongelijkmatig belast.  Er zijn tal van looppaden in Vlaanderen. Speciaal voor joggers werden er op verschillende plaatsen ook Finse pistes aangelegd, een lijst van deze pistes in jouw omgeving vind je hier.  Weer een excuus minder!


Nu kan je beginnen met lopen, mits het juiste trainingsschema uiteraard!
Bij eender welk type training blijven zowel opwarming als stretching van cruciaal belang.  Het lijkt misschien onnozel, maar het voorkomt blessures.
Heb je de dag na het sporten toch wat pijnlijke kuiten of billen, dan is dat niet meteen alarmerend.  Banale spierpijn komt vaak voor in het begin.  Wanneer de pijnklachten langer dan 2 dagen duren en niet zijn afgenomen in intensiteit, dan moet je toch eens nadenken of je je aan alle loopregels hebt gehouden en las je best even wat rust in.

Evy Gruyaert leerde "Start-to-Run" kennen bij het brede onsportieve publiek, sindsdien krioelt het op internet van de schema's en helaas ook inactieve links naar haar populaire podcast.  Ik kon 'm gelukkig nog bemachtigen, de eerste vijf lessen kan je hier alvast downloaden.  Ben je niet zo'n fan van Evy, dan zijn er nog andere websites waar je (tegen betaling) andere mp3'tjes kan downloaden.  Op een opzwepend deuntje lukt het joggen je alleszins een pak beter dan wanneer je het schema met bic op je hand hebt gekribbeld en met de andere krampachtig een chronometer vasthoudt!

Probeer je wel strikt aan het schema te houden.  Deze schema's zijn ontwikkeld voor iedereen, jong en oud, dik en dun.  Dit wil echter niet zeggen dat als je toch een goeie basisconditie hebt, je zomaar elke dag kan beginnen lopen.  Het is uiterst belangrijk voor de recuperatie van je spieren en het opbouwen van conditie om minstens één keer per week twee opeenvolgende rustdagen in te lassen! 

Tijdens het lopen let je er tenslotte ook nog op dat je een aangepast tempo aanhoudt.  Er zijn twee manieren om uit te vissen wat jouw ideale tempo is.  De eenvoudige manier is de praattest, je moet kunnen joggen én praten tegelijkertijd.  Lukt dit niet, dan schakel je een vitesse lager.   Een andere techniek is het bepalen van je hartslagzone, maar daar zou ik m'n energie nu niet aan verspillen.  (In een bijscholing over sporttrainingen kreeg ik een eenvoudig overzichtje van de ideale hartfrequenties, maar daarvoor moet ik mijn archieven nog eens uitpluizen!)


Bewegen is al half gewonnen, maar er is méér nodig: een gezonde voeding!  En geloof het of niet, maar er bestaat ook een 'Start to Eat'.  Het zijn speciale weekschema's die afgestemd zijn op je looptrainingen.  Op de website vind je menu's en boodschappenlijstjes.  Hoera!

Ziezo!
Ik heb mezelf (en hopelijk jou ook) geïnformeerd, gemotiveerd én geprepareerd.  Nu is het enkel nog wachten op dat kleine duwtje om in gang te schieten.

Misschien trek ik morgen wel mijn stoute sportschoenen aan...

Misschien.Pin It

ToiletTasje voor 'n Tienermeisje

Sinds ik de kunst van het stikken enkele maanden geleden ontdekte, zoek ik voortdurend naar 'opdrachten'.  Want als ik geen doel heb, dan maak ik zomaar iets.  En dat 'zomaar iets' belandt dan vaak ergens in een Vlijtig mandje vol met andere projecten waar ik vol enthousiasme aan begon maar helaas geen plaats voor vond.
Een tijdje geleden zei m'n mama dat ik dan maar een toiletzakje voor m'n stiefzusje moest maken, want ze had er één nodig met het scoutskamp in het vooruitzicht.  Het mocht wel niet te duur zijn, en ook niet te veel moeite kosten, want de kans was groot dat het net als een heleboel van haar andere spullen op mysterieuze wijze zou verdwijnen.
En dus maakte ik diezelfde avond een tasje, maar ik vond de afwerking maar niets, en die vilten naam pluisde zo enorm dat het na 2 dagen in mijn eigen bezit al op niet veel meer trok.
Nu, meer dan een maand later, begon ik er opnieuw aan omdat ik hoorde dat ze binnen 2 weken een scoutsweekend had.  Deze keer haalde ik ook mijn betere stofjes van stal, mijn pas aangeschafte applicatiefolie en goeie moed!

Benodigdheden

- 2x buitenstof, grootte van een A4 blad
- 2x voering, grootte A4 blad
- Rits van 22cm
- 2 stukjes stof van ong 8x4cm voor de ritsuiteinden
- 2 reepjes stof van 28x4cm voor het handvat
- stukje lint/labeltje (de Banier)
- strook stevige vlieseline van 21x5cm (kan varieren van de breedte van je basis, pas op het einde knippen!)
- decoratie: applicatiefolie, strijkapplicatie (vlindertje Hema)

Werkwijze 

Eigenlijk is het heel eenvoudig.  Het is gewoon een ritstasje met dat tikkeltje meer.  Ik ga daarom ook niet heel de tutorial van een ritstasje herhalen.  Je vindt een hele goeie uitleg hier.

Maak vooraf eerst je handvat door de 2 reepjes stof met de goede kanten naar elkaar toe vast te stikken langs de lange zijden.   Daarna moet je het lint keren (als je niet van friemelen houdt, is hier een truukje).
Je strijkt nadien even plat, en stikt dan nog eens langs beide lange zijden.

 Je maakt daarna een grote ritstas tot aan deze stap, vóór je de randen dicht stikt.

Je moet immers nog het lintje en het handvatje aanbrengen en mee vaststikken.  Dit doe je door ze tussen de 2 lagen buitenstof te leggen zodat je nog enkel de losse uiteinden uit de stof ziet piepen.
Nadien stik je rondom vast volgens de pijltjes en laat je een opening in de voering om te keren.  Let goed op dat je rits open is!



In de volgende stap maken we een bodem zodat we een driehoekig toilettasje krijgen.  

Om een bodem te maken, plooi je de hoeken zo dat er een gelijkbenige driehoek ontstaat met de naad als hoogtelijn.   Ik nam de grootte zo dat de basis (= lijn in balpen) ong 6cm was.  Stik vast over de basis en plooi de hoeken naar binnen.   Doe dit zowel voor de voering als de buitenkant.



Om de bodem wat te verstevigen, strijk je er best nog wat vlieseline op.

Nu kan je het tasje keren.  Duw de hoeken nog wat uit en naai de opening in de voering dicht met een blinde steek.


Klaar is Kees (en Kato)!


ps. Het decoreren doe je wel vooraf.  De naam knipte ik uit in stof en streek ik vast met applicatiefolie.  Nadien stikte ik over de randen met een knoopsgatsteek :-)  Toegegeven, die techniek heb ik nog allesbehalve onder de knie...maar oefening baart kunst, niet?! Pin It

Pittoresk Parijs

Februari is al bijna twee weken geleden, en er ligt al een zelfde laagje stof op deze blog als op mijn boekenkasten.  Te weinig tijd voor dit, te weinig tijd voor dat.  Nochtans lijkt het alsof ik niet veel gedaan heb de voorbije maand, althans toch niet veel gestikt.  Dus heb ik eigenlijk ook niet veel te vertellen, maar twee dingen wil ik jullie toch niet weerhouden.

Ten eerste, ik heb m'n collectie non-ikea stoffen uitgebreid!!!  Een kleine stap voor de mensheid, een grote stap in mijn stoffenvoorraad.  Ik ben daartoe op ontdekking gegaan in Heist-op-den-berg (Moda-stoffen) en Lier (Den Boom).  Voor hippe stofjes moet je er zeker niet zijn.  Bij Moda hebben ze heel wat basic stoffen aan 5-10euro/meter.  Je vindt er ook ritsen, knopen en patronen.  Ik kocht er 3 patronen voor 5 euro (tesamen!) van Burda en Simplicity.  Je moet wel wat zoeken, ze staan immers in grote bakken ergens in een hoek achter de kassa, bij de gordijnen. En nadien moet je je handen wassen... Het zijn echt oude vergeelde exemplaren, maar de modellen zijn nog even bruikbaar.  Nuja, de handleiding en het patroon zaten er in, meer moest dat toch niet zijn voor die prijs?
Om het magazijn van Den Boom te bereiken moet je eerst door de moderne (en dure) gordijnenwinkel.  Achter in de winkel vind je dan de groezelige ingang van de stoffenstock.  Plafondhoog liggen de stoffen daar gestapeld, niet gemakkelijk om er in te neuzen.  Maar er ligt heel wat, al moet je meerdere keren gaan om het allemaal te ontdekken. Tenslotte kocht ik stiekem ook wat Tilda-stofjes in de Banier in Leuven.  Dat was het dus in't kort, de collectie vind je hier.

Ten tweede, ik ging een weekendje naar Parijs.
Haa, eindelijk ontspannen...dacht ik.
Vorig jaar won ik namelijk een bongo-bon voor een Pittoresk weekendje (overnachting met ontbijt) maar de houdbaarheid verstreek eind februari.  Dus besloot ik samen met een vriend nog snel snel de bon te consumeren.  Het enige vrije weekend was dat vlak voor Valentijn.  Probleem? Nee hoor, niet als je in Hotel Georges Sand logeert.  Enkele dagen voor Valentijn, vrije plaatsen in een hotel in Parijs... dat klinkt verdacht, toch?  Argwanend zocht ik wat reviews op internet, vond ze en werd aangenaam verrast!

Omdat de budgetvriendelijke Thalystickets uitverkocht waren, besloten we zaterdagochtend vroeg met de wagen te vertrekken.  Vroeg bleek uiteindelijk nogal relatief, uit bed sukkelen op een vrije dag is nog niet zo simpel als het lijkt.  Maar rond 11u30 kwamen we dan toch aan in Parijs, parkeerden ons vlakbij het hotel in een betaalparking zodat onze wagen toch veilig zou staan.  Hoewel de check-in pas om 13u was, werden we vriendelijk onthaald en konden we onze bagage achterlaten aan de 'bar'.  We kregen een plannetje mee en uitleg over de metrotickets.
En toen begon onze 'ontdek-zoveel-mogelijk-van-Parijs-in-anderhalve-dag'-tocht.
We begonnen met de Arc de Triomphe en de Eiffeltoren.   Een lange file en eerder teleurstellende prijs bij de liften, dwong ons de Eiffeltoren te voet te beklimmen.  Nog voor ik de eerste verdieping bereikt had, werd het al ijl in mijn hoofd.  God wat moet ik aan mijn conditie werken!  Maar ik heb het gehaald, en mijn bovenbeenspieren zijn nu gewaarschuwd.  Na een cooling-down langs de Seine bezochten we nog het Louvre en de Notre Dame.

Met pijnlijke voeten en een grommende buik gingen we op zoek naar een plek om te eten.  We vonden snel iets dat er gezellig uitzag, L'incontro, maar twijfelden omdat er niemand anders binnen zat.  Voordeel, je wordt snel geholpen.  Nadeel, misschien is het gewoon een erg slecht restaurant?  Ach wat, honger, en pijn; we namen het risico!   Verbaasd kwam één van de serveersters ons tegemoet en vertelde dat ze nog niet open waren.  Dan maar een drankje aan de overkant, want de pijnlijke voeten wonnen het van de hongerige maag en een ander restaurant zoeken was absoluut geen optie. Ons geduld werd echter beloond, want het was uiteindelijk erg lekker.  Ik nam een tagliatelle met asperges, m'n compagnon iets met vlees dat er zo mogelijk nog beter uitzag!  Tegen dat onze maaltijd was verorberd, was het restaurant volzet en moesten meerdere mensen teleurgesteld afdruipen.  Lucky us dus!  En tot onze grote verrassing bleken we bij het afrekenen nog eens op zowat alles 70% korting te krijgen.

's Avonds strompelden we terug naar het hotel en namen een liftje naar onze kamer.  Dé perfecte lift als je eens dicht tegen iemand aan wil staan, dat wel, je bagage zal je dan wel moeten achterlaten.  De kamer zelf bleek een weinig geslaagde combinatie van bloemen en streepjes te zijn.  Maar het had 'iets', vraag me niet wat.   De volgende ochtend deden we ons te goed aan het ontbijtbuffet met kleine koffiekoeken, frans brood, cornflakes, hardgekookte eitjes....mij hoorde je zeker niet klagen.  Het enige vreemde was dat we ook nu de enige gasten in het hotel leken te zijn.  We konden opnieuw zonder problemen onze bagage achterlaten om ze 's avonds weer op te pikken.  Het voelde wel wat vreemd om zo te profiteren van hun gastvrijheid terwijl ik er zelf geen cent voor moest betalen.


De rest van de dag vulden we met wandeltochten door de overige quartiers van Parijs: Montmartre, Père Lachaisse, centre Pompidou, ...
De vele metro-trappen en treden van de Eiffeltoren begonnen hun tol te eisen.  Onze voetzolen brandden bovendien zo erg dat we na 1 zaal in het Centre Pompidou al forfait moesten geven.
Snel nog een koffie en dan de lange (of zo leek het toen toch) weg terug naar huis.

Kortom, Parijs is Prachtig, maar 2 dagen zijn gewoon véél te kort!

Pin It