Het eerste boekje, dat officieel "100 Recepten Gezond en Lekker" heet, werd in 1989 uitgegeven door de Vereniging voor Kankerbestrijding. Het is een handig, klein ding met volledige weekmenu's waar ontbijt, lunch en avondmaal (inclusief dessert) worden aangeboden. Mijn beide ouders verloren menig kilo's wanneer ze de weekrecepten van dit boekje tot op de letter volgden, degene die er ook nog een start-to-run bij deed zo mogelijks nog meer.
Ik ging op de website van Kom op tegen Kanker op zoek naar een nieuwe editie, maar die bleek er helaas niet te zijn. Wel kan je er regelmatig andere boekjes - gratis! - bestellen. Zo lag er onlangs een kookboekje voor seizoensgroenten in de bus.
In de winkel vond ik echter wel een gelijkaardig, doch groter, gezond kookboek; namelijk de "Lekker slank koken" die uitgaat van de Universiteit Gent. Het is een kookboek volgens hetzelfde principe waarin 7 weekmenu's worden gesuggereerd.
Het is altijd een beetje experimenteren, vind ik. Zal het wel smaakvol zijn, zal ik genoeg hebben? Maar ook dit 2de kookboek heeft me tot nu toe alleen maar aangenaam verrast, zelfs het vriendje geeft schoorvoetend toe dat het lekker is! (En dan moet je weten... hij maakte echt alles in boter klaar: groenten, aardappelen, vlees... als de pot leeg was, bleef er nog een laag van 2cm boter over. Goei boter dan nog!)
Nuja, er wordt ook nog gezondigd hoor. Als er één ding is wat ik nooit zal doen, dan is het wel béchamelsaus maken met enkel kookvocht en maizena. Geef mij maar (een beetje) boter, bloem en (magere, maar dat zeg ik thuis niet) melk!
Met het recept dat ik je hier ga verklappen, heb ik slechts half gezondigd. De vis komt integraal uit het 2de kookboek, en de patatjes... jah, die zijn op de wijze van Jeroen Meus (maar ook wel een beetje op die van mij!)
Wanneer ik dit in 'Mijn Restaurant' zou serveren, kreeg ik vast en zeker te horen dat de combinatie van smaken eigenlijk niet bij elkaar hoorde. Maar beiden zijn ze apart erg lekker, dus waarom zouden ze dat samen niet zijn?
Benodigdheden (voor 2 personen):
- 2 forellen
- verse spinazie (van mij mag dat ook diepvries zijn hoor)
- klein stukje gember
- 1-2 teentjes look
- zout, peper, dille
Voor de aardappelcupcakes verwijs ik naar het recept van Dagelijkse kost, al maakte ik zelf een variatie hierop omdat het vriendje geen artisjokken lust. Ik gebruikte in de plaats zondgedroogde tomaatjes (en ook wat rode ajuin en pijpajuin omdat ik dat nog had liggen). En het was verdorie zo heerlijk dat ik nauwelijks puree over had om in de cupcakes te spuiten!
Ik maakte het deeg van de cupcakes op voorhand (weliswaar tot voor de fase waar je het eiwit er bij doet). Zo konden vis én cupcakes tesamen 30 minuten in de oven zodra de man des huizes op z'n werk vertrok. Ben ik de perfecte huisvrouw, of wat?!
Bereiding:
Het gemakkelijkste is als je 2 panklare forellen koopt. Hier in de randgemeenten van Brussel hebben ze in de kleine warenhuizen echter met moeite verse forel, laat staan dat hij panklaar is.
Dus besloot ik 'm zelf panklaar te maken en zocht ik op Youtube hoe ik een vis moest fileren. Helaas bleek 'fileren' niet de juiste handeling, aangezien we een vis nodig hebben die we kunnen opvullen. Maar ik gebruikte de techniek toch min of meer om de visgraat er uit te halen, gecombineerd met enig gefriemel met mijn vingers. Kop en staart werden zonder verpinken afgehakt!
Zodra dit werkje geklaard is, is er niet veel meer aan.
Was en snijd de spinazie fijn.
Versnipper de look.
Schil de gember en rasp hem.
Vul nu de forellen op met deze ingrediënten.
Kruid de vis met peper, zout en dille en leg in een ovenschaal. Overgiet nog even met olijfolie.
Zowel vis als cupcakes kunnen in een voorverwarmde oven op 170°, gedurende zo'n 30 minuten.
Smullen maar!